Pachamama – poznaj mityczną boginię patronującą naszej guayusie
Na pewno wielu z Was zastanawia się, skąd wzięła się nazwa naszej marki. Pachamama to czczona od setek lat bogini będąca postacią niesamowicie istotną dla rdzennej ludności południowoamerykańskich plemion. Dowiedz się więcej o patronce naszej guayusy!
Pachamama – bogini żyznej gleby
Pachamama to bogini czczona przez Inków zamieszkujących tereny Andów. Pachamama z języka Indian keczua tłumaczy się jako „Matka Ziemia” lub „Matka Natura”. Wierzono bowiem, że to właśnie ona jest źródłem wody, ziemi, słońca i księżyca. Legenda głosi, że Pachamama jest matką boga słońca Inti, a także bogini księżyca – Mama Quilla. Choć mogłoby się wydawać, że kult Pachamamy przeminął wraz z Państwem Inków, pozostała ona ważnym symbolem i częścią lokalnej kultury. Ma ona symbolizować jedność z naturą. Kult tej bogini jest ściśle związany z dobrobytem rolnym, ponieważ to właśnie rolnictwo było źródłem największego bogactwa w Państwie Inków. Wierzono też, że Pachamama jest hojna, życzliwa i troszczy się o ziemię i ludzi, zapewniając im żyzność gleby, bogactwo plonów, a więc i pożywienie. Pachamamę uznaje się za opiekunkę siewu i żniw. Rytuały ku czci bogini odbywają się przez cały rok, ale szczególnie ważnym okresem jest koniec lata, czyli okres zbioru plonów i siewu. W tym okresie odbywają się różnego rodzaju wydarzenia, podczas których odpędza się złe duchy i czci związane z Pachamamą symbole.
Pachamama w kulturze
Rdzenni mieszkańcy Ameryki Południowej wierzyli, że Pachamama jest odpowiedzialna także za trzęsienia ziemi. Wielu ludzi oddanych tradycyjnym wierzeniom do dnia dzisiejszego tego typu zdarzenia i katastrofy naturalne tłumaczy gniewem Pachamamy na zbyt silne eksploatowanie natury przez człowieka. W sztuce Pachamama często przedstawiana jest jako dorosła kobieta niosąca ziemniaki lub liście koki. Niekiedy utożsamiana jest również ze smoczycą lub lamą. W okresie kolonizacji i chrystianizacji rdzennej ludności Pachamama utożsamiana była z Maryją. Obecnie kult Pachamamy przeplata się z chrześcijaństwem – Indianie nie chcieli wyzbyć się wierzeń przekazywanych z pokolenia na pokolenie, dlatego większości zjawisk przypisywano ich odpowiedniki z religii chrześcijańskiej.